به تازگی اخباری در مورد دوربین های تحت شبکه ای که هک شده اند و فیلم های خصوصی را محیط آنلاین اینترنت فروخته اند، منتشر شد. چنین تیتر خبری در حال حاضر تعجب آور است، اما با این حال موردی حساس در این مورد پیش آمده است. دوربین های مداربسته ی یک کلینیک جراحی پلاستیک در مسکو دچار این حادثه شده است. بدون شک شما می توانید این سناریو را تصور کنید. این حادثه در ابتدا توسط بی بی سی روسیه پوشش داده شده بود. و سپس محققان لابراتوار کسپرسکی توانستند در مقاله ای اظهار نظر کنند و شیوه های سهل انگاری اعمال شده را توسط مسئولین بیان کنند. در این مقاله کمی عمیق تر این حادثه را بررسی می کنیم:
دوربین های مداربسته چه تهدیداتی را به همراه خواهد داشت ؟
واضح ترین و ناخوشایندترین دست آوردهایی که از نشت های ویدئویی دوربین های تحت شبکه رخ می دهد شناسایی افراد در ویدئو است. به عبارتی دیگر یک مجرم می تواند به راحتی شما را شناسایی کند و با استفاده از این آگاهی علیه شما برای باج خواهی یا سرقت اقدام کند. در واقع این جنایت حمله به حریم خصوصی محسوب می شود.
البته که این ویدئو برای جمع آوری اطلاعات قربانی توسط مجرمان کافی نیست اما عموما افراد با اراده و میل شخصی خود اطلاعات شخصی خود را به صورت آنلاین منتشر می کنند. مسلما کاربرانی که پروفایل شخصی دارند و در فضای آنلاین فعالیت بیشتری دارند، به راحتی می توانند مورد آزار واقع شوند.
تعداد دوربین های مداربسته با کیفیت تصویر همچنان در حال افزایش است. به عنوان مثال، تقریبا در تمام ورودی های ساختمان های مسکونی در مسکو دوربین های مداربسته ی مجهزی وجود دارد که با کیفیت و وضوح بالایی حتی در تاریکی ویدئو ضبط می کند. آیا تا به حال به این موضوع توجه کرده اید که چند دوربین از راه منزل تا فروشگاهی که قصد خرید از آن را دارید شما را در خود می بیند؟ آیا تا به حال در مورد تهدیدات آن ها و ابزار محافظتی در برابر آن ها فکر کرده اید؟
افسوس که هیچ راهی به طور کامل برای اجتناب از این نظارت وجود ندارد. شما دیگر نمی توانید سیستم های مدار بسته را با زدن ماسک بر روی صورت، استفاده ی عینک آفتابی بر روی چشم یا به کار بردن آرایشی عجیب و غریب گول بزنید؛ سیستم های مدرن تشخیص چهره تنها صورت فرد را به رسمیت نمی شناسند و به آن بسنده نمی کنند، آن ها راه رفتن و رفتار و حتی حالت های شما را آنالیز می کنند و از روی آن ها به چیزهای بسیاری دست می یابند.
با این حال، سیستم های پیچیده تنها توسط سازمان های دولتی و تجار پیشرفته مورد استفاده قرار می گیرد. برای سازمان های دولتی امنیت عمومی هدف قرار می گیرد و برای تجار راه هایی به منظور سرعت بالا برای فروش کالا به مشتریان. و مابقی دوربین های جهان هم به دوربین های تحت شبکه یا در موارد نادری وب کم ها فیصل داده می شود. خبر بد در اینجا است که هیچ کدام امنیت را به عنوان یک اولویت در نظر نمی گیرند.
اما ماجرای لو رفتن ویدئوهایی که در ابتدای مطلب به آن اشاره کردیم؛ چه بود؟ بسیار خب؛ این بسیار ساده است. بسیاری از دوربین های متصل هستند که به صاحبان کمک می کند تا محدوده ی خود را تحت نظارت خود داشته باشند. دسترسی آن ها هم به این دوربین ها از طریق یک رابط وب امکان پذیر است. به بیانی دیگر هر دوربین یک وب سایت کوچکی برای خود دارد.
این رابط وب ممکن است یک پنل مدیریتی کامل باشد که بتواند زاویه فیلم را تغییر بدهد، زوم کند و حتی صدای ویدئو را فعال کند. در موارد دیگر هم این ضبط همانند پخش تلویزیون یکنواخت و بدون وقفه است. اما مشکل در اینجاست که این وب سایت ها و داده پراکنی ها می توانند به راحتی توسط سیستم های تخصصی جستجو همانند Shodan و Censys پیدا شوند.
تنظیماتی صحیح بر روی دوربین تحت شبکه ی خود
چرا بسیاری از دوربین های قابل دسترس وجود دارند که تغذیه ی موتورهای جستجو می شوند؟ مشکل در اینجا است؛ به طور خلاصه بخواهیم بگوییم هم کاربران و هم سازندگان دوربین ها سهولت استفاده از دوربین ها را اولویت قرار می دهند و امنیت را نادیده می گیرند. به همین دلیل است که دوربین های مداربسته به راحتی می توانند هک شوند.
با این حال، راه هایی برای به حداقل رساندن این خطرات وجود دارد. اولا، در این مورد هم بروزسانی منظم سیستم عامل برای امنیت سیستم در اولویت است، شما برای رمز عبور می بایستی از کلمات عبوری قوی استفاده کنید و به طور منظم رمز عبور را تغیر دهید.
به روزرسانی و کلمات عبور قوی نشان دهنده ی حداقل میزان امنیت هستند و متاسفانه فروشندگان اغلب سیستم عامل ها یا پتچ های آسیب پذیر را بعد از گذشت ماه ها و با کلی تاخیر بروزرسانی می کنند. در هر صورت بزرگ بودن یک برند لزوما تضمینی برای امنیت کامل آن دوربین نیست. گاهی اوقات هم برند های ناشناخته هیچ توجهی به نکات امنیتی ندارند، به هر حال دقت کافی در این مورد می تواند شما را در برابر بسیاری از خطرها مصون نگه دارد.
ثانیا، با افزایش تعداد دوربین ها کنترل آن ها هم مسلما سخت تر می شود. برخی از سرویس ها به طور مثال می توانند از دور به گوشی های هوشمند متصل شوند یا که حتی دوربین مداربسته آن ها را ذخیره کند. در این مورد پردازش بسیار راحت است و تمام دوربین ها به راحتی قابل کنترل می شوند، اما آیا امنیت این نوع از نظارت در سطح مطلوبی قرار دارد؟
اقدامات اضافی در برخی از سنجش ها نیازمند تجربه و تخصص خاصی است. به عنوان مثال، ممکن است شما HTTPS را برای دسترسی به دوربین فعال کنید. البته به احتمال زیاد در این مورد شما از یک گواهینامه ی صادر شده استفاده کرده اید که می تواند باعث هشدارهای مکرر مرورگر شود که البته این حداقل آن است.
کار دیگری که ممکن است شما انجام دهید دستکاری کردن روتر خانه برای ایزوله کردن شبکه ی داخلی از بیرون است، که در این مورد امکان دسترسی منحصربفرد به عملکرد برخی از دستگاه ها وجود دارد. یکی از گزینه های بیشتر وساطت دستگاه در قالب ذخیره سازیNAS است.
هر دستگاهی یک وب کم دارد
در مطالب بالا صحبت اصلی دوربین های تحت شبکه بود. مسلما شما در حال حاضر به خوبی می دانید که برای وب کم ها چه اقداماتی نیاز است. اگر که آن فقط یک دوربین مستقل( وب کم ) است، تنها در زمانی که به آن نیاز دارید آن را به پورت USB متصل کنید. و اگر که این وب کم در لپ تاپ شما جاسازی شده است، می توانید پوششی را در جلوی لنز دوربین قرار دهید.
برای تلفن های هوشمند راه حلی ساده تر وجود دارد: برای این کار می توانید از یک نوار چسب که خیلی هم ظاهر گوشی شما را تحت تاثیر قرار ندهد استفاده کنید، این نوار باعث کدر شدن دوربین شما می شود و هکرها قادر نخواهند بود ویدئویی واضح از شما داشته باشند. و استفاده از یک راهکار امنیتی را بر روی تلفن دستگاه خود فراموش نکنید.
دوربین های عمومی
یک چیز دیگری وجود دارد. شاید شما بتوانید دوربین های خود را امن کنید و در برابر هکرها در امان بمانید. اما مقابل دوربین های مدار بسته ی عمومی کاملا بی اختیار هستید. در مکان های عمومی تمام چیزها ضبط خواهد شد، شاید تنها راه چاره فرار و اجتناب از آن نقاط باشد، البته اگر می توانید! که انجام این کار می تواند عجیب و غریب بنظر برسد و توجه بیشتری را به خود جلب کند. البته دلیلی هم ندارد که شما در معرض کامل دید دوربین ها قرار بگیرید، صحبت ما در اینجا در مورد دوربین های راهرو و ورودی ساختمان ها است.
مقررات هر کشور با کشوری دیگر کاملا متفاوت است. در کشورهایی مانند روسیه؛ به عنوان مثال، ورودی ساختمان ها به عنوان یک اموال همگانی در نظر گرفته می شود، به طوری که دوربین های مدار بسته نیاز به تایید ساکنان و مدیریت ساختمان دارد. که البته این مورد می تواند با مخالفت اعضای ساختمان هم روبرو شود.
گفته شده است که شما می توانید قبل از نصب و راه اندازی دوربین ورودی با آن مخالفت کنید، البته در نظر داشته باشید که یک دوربین با صرف نظر از مشکلات امنیتی اش، به منظور شناسایی مجرمان و سرقت از محدوده می تواند مفید باشد. شاید شما بتوانید مجرمان را شناسایی کنید، شاید هم آن ها بتوانند شما را شناسایی کنند؛ این به عملکرد شما بستگی دارد.
اگر که ویدئوی شما در محیط آنلاین به بیرون درز کرد، شما می توانید راه های قانونی را دنبال کنید تا آن ها را حذف کنید. با این حال تفاوت های جزئی برای بررسی وجود دارد. در ابتدا می توان به اثر استرایسند فکر کرد. پس از آن می توان شاهدی را برای پیگیری راه های قانونی به میان کشید. به عنوان مثال، ویدئوی پخش شده از شما در مکانی عمومی است که افراد دیگری در کنار شما وجود دارند، شما می توانید از آن ها برای حضور در دادگاه و شهادت دعوت کنید.
